We wszystkich czasach, począwszy od Abrahama aż do naszego stulecia włącznie, Pan troszczy się sam na najróżnorodniejsze sposoby o to, aby dostarczyć znaków, które są niezbędne dla uznania orędzi, pochodzących od Niego i dla zawierzenia im. Np. w Guadalupe (Meksyk) Maryja ofiarowała widzącemu Juan Diego, w samym środku zimy, kastylijskie róże i swój Cudowny Obraz, odbity na jego tilmie (12 grudnia 1531r.). W Lourdes,  wytrysnęło za przyczyną Niepokalanej, cudowne, uzdrawiające źródło (25 lutego 1858 r.), a w Fatimie, w obecności 70 tys. naocznych świadków miał miejsce cud wirującego słońca (13 października 1917 r.). A w Amsterdamie? Również i tutaj Matka Boża daje fascynujące dowody na prawdziwość swoich słów. Czyni to przy tym w zupełnie nowy i nieznany dotąd sposób, bowiem nadprzyrodzone pochodzenie orędzi udowadniane jest nieprzerwanie i wciąż na nowo, poprzez ich sukcesywne wypełnianie się wraz z upływem lat. Potwierdzają się więc słowa Pani: „To się okaże z czasem” (03.12.1949 i 31.05.1957). i „Moje znaki znajdują się w Moich Słowach” (04.04.1954). Inaczej mówiąc: wszystko to, co Pani przepowiedziała, znajduje swoje odbicie (o czym dalej) w historii ludzkości i świata.